Yazı yazmaya başladıktan sonra, daha iyi nasıl yazabilirim, diye araştırma yaparken bu kitaba rastladım. Aslında daha güzel yazmanın en iyi yolu devamlı yazmaktır. Her yeni yazıdan sonra biraz daha gelişme gösterdiğinizi fark edeceksiniz. İlk yazılarınızı zamanla beğenmemeye başlayacaksınız. Eğer sadece blog yazarı iseniz, eski gönderilerinize dönüp yazılarınızı değiştirme şansına sahipsiniz ama metin yazarı iseniz geçmiş olsun; çünkü böyle bir şansınız olmayacak.
Kitap genel hatlarıyla, yazmak için neler yapıp neler yapmamamız konusunda uyarılarda bulunuyor. Yazar, her şeyden önce yazdığımız yazıyı bir okuyup, hangi mesajları iletmek istediğimizi kendimize sormamız gerektiğini savunuyor. Yazma amacımız kendimizi anlatmak değil; okuyan insanlara bir değer katmak, anlatılan olaya onları dahil edebilmek olmalı.
Ben yazmaya başlamadan önce konu başlıklarını yazıp daha sonra bunların içini doldurma yöntemini seviyorum. Ayrıca, kâğıt kalem ile eski usul yazıp, daha sonra dijitale aktarıyorum. Böylece yazımı tekrar okuyup değerlendirmiş oluyorum.
Kitapta ;
Zayıf yüklemlerden kaçınıp sonuç ve okuyucu odaklı yüklemler kullanmamız konusunda uyarılar bulunuyor.
Başlık seçiminde nelere dikkat etmemiz gerektiği hakkında da faydalı bilgiler yer alıyor.
Merakla alıp keyifle okuduğum bu kitap, bana birçok şey kazandırdı.
Eskiden haftanın bir gününü yazmaya ayırırdım ama bu bende acayip bir baskı oluşturmaya başlamıştı. O gün geldiğinde kendimi yazmaya hazır hissetmemeye, mutsuz olmaya başlamıştım.
Kitapta bu tarz bir eylemin baskı oluşturacağı ve yaratıcılığı azaltacağı söyleniyor.
Daha kitabı bitirmeden, her gün ufak ufak bir şeyler yazmaya başlamıştım bile. Konu bulamazsam gündelik hayatla alakalı, geçmiş olaylar ve anılar hakkında yazılar yazdım. Çok yakında da bu yazılardan oluşan kişisel bir blog ile karşınızda olacağım.
