Hırdavat sektörüne girdiğimde 12 yaşında bir öğrenciydim. Yazları babamın yanında çalışır, okuldan kalan zamanlarda da koşa koşa iş yerine giderdim. Çalışmaktan keyif alır, babamla zaman geçirmek hoşuma giderdi. Onunla konuşmak, onun konuşmalarını dinlemek, insanlarla ilişkilerini gözlemlemek iyi gelirdi. Yeni bir şeyler öğrenirdim.
Hep işimi nasıl geliştiririm, ne yapabilirim diye düşünen biri oldum. Buna paralel; 16 yaşındayken şirketimizi bilgisayarla tanıştırdım.
2000 yılında tüm faturalarımızı bilgisayar üzerinden kesmeye, muhasebe programı kullanmaya başlamıştık.
Daha sonra, üniversite yıllarımda evlerde bile daha internet yokken e-ticaret yapma fikri doğdu ve 2006 yılında e-ticaret sitemizi kurduk.
Hırdavat sektöründe Türkiye’nin en büyük sitesi olduk. Türkiye’nin her yerine ürünler satmaya başladık.
Gelen talepler doğrultusunda yurtdışından çeşitli distribütörlükler alıp, Türkiye pazarına soktuk.
Sonrasında katıldığım seminerler, eğitimler ve bilgi birikimim daha katma değerli işler yapmam gerektirdiği kanısı uyandırdı.
Çünkü dünyanın en çok satan matkabı, zaten en çok satılıyordu. Herkes satabilirdi. Fiyat odaklı ürün satışının bana göre bir şey olmadığını anladım.
Bu doğrultuda; yurt dışında ne yapabilirim diye araştırmaya başladım ve kendi markalarımızla yurt dışında ürünler satmaya başladık.
Sonrasında 2 yıl Almanya’da kalarak Avrupa pazarını ve ticaret sistemini öğrendim.
Maalesef Türkiye’nin içinde bulunduğu ekonomik durumlar insanları zararına mal satmaya ve şimdi burada uzun uzun anlatmak istemiyorum ama illegal yollara sevk etmeye başlamıştı.
Hırdavat sektörü, mevcutta %80 kapasitemi dolduruyordu. Ama ben zaten kapasitemin %20’sini kullanarak daha fazla para kazanabiliyor, daha da önemlisi daha keyifli ve mutlu oluyordum.
Bu doğrultuda, bu sektörden çekilme kararı aldık.
39 yıllık yaşamının 27 yılını bu sektörde geçirmiş biri olarak çekinmeden söyleyebilirim ki 1997 yılında bayiliğine başladığımız Bosch firmasıyla arada ters düşüp, sorunlar yaşasak da Bosch firması kariyerimde çok ama çok önemli bir yere sahiptir.
Kurumsallaşmayı, kurum kültürünü, bayilik sistemini Bosch sayesinde öğrendim.
Bayi seminerlerine ünlü konuşmacılar getirip, kişisel gelişimime de çok ciddi fayda sağladılar.
Farklı şehirlerde de bayileri olduğu için, bu toplantılarda güzel dostluklar edindim. En önemlisi eşimi orada tanıdım ve evlendim.
Uzun lafın kısası ;
2024 Şubat ayı itibariyle kapasitemin %75‘i boşta. Ne yaparım, ne ederim bilmiyorum. Çeşitli projelerden teklifler var ama daha karar vermiş değilim. Her projeyi, her fikri dinlemeye hazırım.
Tam zamanlı bir iş yapabilir miyim? Neden olmasın. Yapmamam için bir neden yok diye düşünüyorum. Bu arada %5 kapasite nereye gitti diyebilirsiniz.
Ocak ayı itibariyle yazılarıma kaldığım yerden devam edeceğim ve çeşitli illerde E-Ticaret, Pazarlama vb. konularda eğitimler vermeye başlayacağım.
Şehirler ve eğitimler netleşince buradan duyurusunu yaparım.
Çok sevdiğim bir sözle yazımı bitirmek istiyorum.
‘’Bugün yaptığınız şeyi değiştirmezseniz, yarınlarınızın tamamı düne benzeyecektir.‘’
Benim de tam olarak böyle oldu. Hırdavat işi bana katma değer katmayan dün ile bugünü birbirine benzeyen bir hâl aldığı için böyle bir karar aldım.
Bakalım; şimdi ki hedefim %75 kapasitemi en iyi şekilde değerlendirip kendime, çalıştığım firmalara, gençlere ve ülkeme en iyi şekilde katma değer sağlamak.
